Serduszko pragnące,
zimne choć gorące...
Nadzieja je rozgrzewa,
nawet i dobrze się miewa...
Roztopią się te wszystkie lody,
gdy drugie serce przegoni chłody...
Puki co to cichutko puka...
Żyje i szuka
pokrewnej duszy
co je zrozumie, poruszy...
Przyjdzie wysłucha,
powie może coś do ucha...
Milczeniem zrozumie...
Bo i ono umie...
Chce
i nie chce...
Co będzie silniejsze?
Ono zrozumie to najważniejsze...
Gdy tylko przyjdzie ten czas...
Rozgrzeje miłość w nas....
Autor: Katarzyna Wysocka (Magiczna)
zdj. z googe
Kasia ? Rozumiesz co piszesz? Wspaniale
OdpowiedzUsuńNie no tak sobie piszę.... Oczywiście, że rozumiem co piszę... Wiersz napisany z myślą o pewnej osobie... A raczej do tej osoby....
Usuńzrozumialem zwłaszcza koncowke po tym jak napisalas na fb
OdpowiedzUsuńTak naprawdę nic nie zrozumiałeś... No cóż... Może kiedyś zrozumiesz... Może nie... Nie każdy przecież akurat mnie rozumie....
Usuń